ประวัติภาษาซี

ประวัติภาษา C++
ภาษาซีพลัสพลัส ( C++ programming language) เป็นภาษาโปรแกรมคอมพิวเตอร์อเนกประสงค์ มีโครงสร้างภาษาที่มีการจัดชนิดข้อมูลแบบสแตติก ( statically typed) และสนับสนุนรูปแบบการเขียนโปรแกรมที่หลากหลาย ( multi-paradigm language) ได้แก่ การโปรแกรมเชิงกระบวนคำสั่ง , การนิยามข้อมูล , การโปรแกรมเชิงวัตถุ , และการโปรแกรมแบบเจเนริก ( generic programming) ภาษาซีพลัสพลัสเป็นภาษาโปรแกรมเชิงพาณิชย์ที่นิยมมากภาษาหนึ่งนับตั้งแต่ช่วงทศวรรษ 1990

Bjarne Stroustrup จากห้องวิจัยเบลล์ ( Bell Labs) เป็นผู้พัฒนาภาษา C++ ขึ้น (เดิมใช้ชื่อ " C with classes") ในปีค.ศ. 1983 เพื่อพัฒนาภาษาซีดั้งเดิม สิ่งที่พัฒนาขึ้นเพิ่มเติมนั้นเริ่มจากการเพิ่มเติมการสร้างคลาสจากนั้นก็เพิ่มคุณสม
บัติต่าง ๆ ตามมา ได้แก่ เวอร์ชวลฟังก์ชัน การโอเวอร์โหลดโอเปอเรเตอร์ การสืบทอดหลายสาย เท็มเพลต และการจัดการเอ็กเซ็พชัน มาตรฐานของภาษาซีพลัสพลัสได้รับการรับรองในปีค.ศ. 1998 เป็นมาตรฐาน ISO/IEC 14882:1998 เวอร์ชันล่าสุดคือเวอร์ชันในปีค.ศ. 2003 ซึ่งเป็นมาตรฐาน ISO/IEC 14882:2003 ในปัจจุบันมาตรฐานของภาษาในเวอร์ชันใหม่ ( รู้จักกันในชื่อ C++0x) กำลังอยู่ในขั้นพัฒนา
ภาษาซี ( C programming language) เป็นภาษาโปรแกรมเชิงโครงสร้างระดับสูงที่ได้รับพัฒนาขึ้นในช่วงทศวรรษ 1970 โดย เคน ธอมป์สัน ( Ken Thompson) และ เดนนิส ริทชี่ ( Dennis Ritchie) สำหรับใช้ในระบบปฏิบัติการยูนิกซ์ ต่อมาภายหลังได้ถูกนำไปใช้กับระบบปฏิบัติการอื่น ๆ และกลายเป็นภาษาโปรแกรมหนึ่งที่ใช้กันแพร่หลายมากที่สุด ภาษาซีมีจุดเด่นที่ประสิทธิภาพในการทำงาน โปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่เขียนด้วยเป็นภาษาซีจึงทำงานได้รวดเร็ว ภาษาซีเป็นภาษาโปรแกรมที่นิยมใช้กันมากสำหรับพัฒนาระบบปฏิบัติการและซอฟต์แวร์ระบบ และเป็นภาษาที่ใช้กันทั่วไปในหลักสูตรวิทยาการคอมพิวเตอร์
ตัวอย่างโปรแกรมที่เขียนด้วยภาษาซี
#include<stdio.h>
int main()
{
printf("hello, world\n");
return 0;
}
 นายพศวัต  ปานอุทัย  ม.5/3 เลขที่  23